Στο πρώτο βιβλίο της τριλογίας της «Νότιας Ζώνης» με τίτλο Αφανισμός του Τζεφ Βάντερμιερ, μια ομάδα εξερευνητών αγνώστων λοιπών στοιχείων, επιχειρούν στη Περιοχή Χ. Εκεί ανακαλύπτουν ανάμεσα σε άλλες παράξενες τροποποιήσεις του περιβάλλοντος, έναν πύργο βυθισμένο στη γη. Αρχίζουν να κατεβαίνουν στα βάθη του. Ο συγγραφέας μας περιγράφει λεπτομερώς τα συναισθήματα τους, όταν αντικρύζουν την φτιαγμένη από μύκητες μυστηριώδη γραφή που ξετυλίγεται στους τοίχους, το πλάσμα που προστατεύει τον φάρο. Οφείλουν μ’έναν τρόπο να ξεχάσουν τα περισσότερα από αυτά, αφού το λιγότερο που οφείλουν να κάνουν, είναι να επιστρέψουν στον κόσμο των ζωντανών. Όπως ακριβώς συνέβη και στα μέλη προγενέστερων αποστολών, κανείς τους δεν θυμάται πως βρήκαν το δρόμο της επιστροφής, πέρα από τα σύνορα της Περιοχής Χ. Κανείς τους δεν θυμάται πως απέφυγαν τα μπλόκα, τους φράχτες και όποιο άλλο εμπόδιο είχε στήσει ο στρατός, γύρω από τα σύνορα. Ουδείς γνωρίζει επίσης τι απέγινε το τέταρτο μέλος της αποστολής, η ψυχολόγος. Η οποία παρέκαμψε τις όποιες ενστάσεις και τους οδήγησε εκεί, ινκογκνίτο
Εάν υποθέσουμε ότι η γνώση είναι ασήμαντη, που δεν είναι, το πρώτο από τα ανομολόγητα μυστικά που κρύβει η «Νότια Ζώνη», τείνει να αποκαλυφθεί. Η Επιβολή, έχει πολλά περισσότερα μυστήρια στη φαρέτρα της. Τα οποία, εκφράζονται μέσω της απειλής και του υπαινιγμού. Στοιχεία που βρίσκονται σε κάθε σελίδα του βιβλίου. Με τον διευθυντή της υπηρεσίας απόντα, η αφοσιωμένη Γκρέις, δεύτερη στην ιεραρχία, που βαθιά μέσα στην καρδιά της πιστεύει ότι το αφεντικό θα γυρίσει πίσω, φέρνοντας ένα καινούργιο νόημα στον κόσμο, χρειάζεται έναν προσωρινό αρχηγό. Τότε στο παιχνίδι μπαίνει ο Τζον Ροντρίγκες, ένας μυστικός πράκτορας προερχόμενος από την αινιγματική «Κεντρική Ομάδα». Ονομάζει τον εαυτό του ο «Έλεγχος». Αν υποτεθεί πως η αποστολή του είναι να επιβάλει την τάξη στην ταλανισμένη από προβλήματα υπηρεσία, αυτό τον θέτει αυτομάτως απέναντι από την Γκρέις. Η οποία αμέσως αμφισβητεί την κρίση του, αποκρύπτοντας ουσιώδης πληροφορίες, ενώ παράλληλα τον κατηγορεί πως είναι ακατάλληλος για να διοικεί. Η Γκρέις κάνει τα πάντα για να υποβαθμίσει την εξουσία του.
Για να πούμε την αλήθεια όμως, η Γκρέις είναι το μικρότερο κακό που αντιμετωπίζει ο Έλεγχος. Του συμβαίνουν περίεργα πράγματα. Ένα λιωμένο κουνούπι εμφανίζεται μέσα από το παρμπρίζ του κλειδωμένου αμαξιού του. Επίσης δεν μπορεί να αντιληφθεί πως ένα αντικείμενο πέρα από τα σύνορα, ένα παλιό, σπασμένο τηλέφωνο έφτασε στην κατοχή του. Σκέφτεται πως ίσως ο ίδιος, απουσιάζει απ’τον χρόνο. Οι υποψίες του επιβεβαιώνονται όταν ένα ολόκληρο απόγευμα φαίνεται να λείπει από την ημέρα! Όσο η παράνοια του μεγαλώνει, ο Έλεγχος παθαίνει εμμονή με την βιολόγο, της οποίας οι ημερολογιακές καταχωρήσεις ήταν γνωστές από τον Αφανισμό. Ο δεσμός μεταξύ τους δυναμώνει. Περνούν όλο και περισσότερο χρόνο μαζί. O Έλεγχος όμως δεν θέλει να συνδέεται με πρόσωπα που θα αναγκαστεί να ανακρίνει στη συνέχεια. Θα πρέπει να έχει πρωτοβουλία κινήσεων και όχι να σέρνεται πίσω από την θέληση άλλων. Στη πορεία αρνείται τον κίνδυνο που αποπνέει αυτή η γυναίκα, η οποία μόλις γύρισε από την Περιοχή Χ, υπενθυμίζοντας στον εαυτό του πως αυτός είναι ο Έλεγχος και ως τέτοιος οφείλει να τιμήσει το όνομα του.
Συνήθως τα μεσαία βιβλία των περισσότερων τριλογιών, τείνουν προς την μονοτονία. Όμως το αποτέλεσμα εδώ είναι εντυπωσιακό, ανατρέποντας τα δεδομένα. Ο διαρκής, επικείμενος φόβος που κατέστησε τον Αφανισμό τόσο ξεχωριστό, επανέρχεται και εδώ με τα ίδια αποτελέσματα. Όπως και να το δει κανείς, το μεσαίο βιβλίο της «Νότιας Ζώνης»αλλάζει την πορεία της τριλογίας, επιδρώντας καταλυτικά. Διαβάζοντας το καταλαβαίνουμε πως υπό μια έννοια δεν μάθαμε τίποτα επί της ουσίας για την «Νότια Ζώνη» στον Αφανισμό. Στην Επιβολή, οι καλά φυλαγμένες πληροφορίες της βιολόγου, γίνονται πλέον διαθέσιμες και δημιουργούν προϋποθέσεις ενός νέου αφηγητή. Το γραπτό κείμενο, μεταπλάθεται. Τα πράγματα που μαθαίνουμε για την Περιοχή Χ, παραμένουν άδηλα για τον Έλεγχο και τους συνεργάτες του.
Ο Αφανισμός μας εισαγάγει με απόλυτο τρόπο σ’αυτόν τον ανέγγιχτο ερημότοπο, παρόλο που η Επιβολή πιάνει το νήμα από την άλλη πλευρά. Με τον δεύτερο τόμο πατάμε ακριθιγώς στην Περιοχή Χ, κυρίως μέσα από τυχαίες συναντήσεις και έμμεσες αναφορές. Η Επιβολή, διαφέρει από το πρώτο βιβλίο και στα θέματα ταυτότητας των χαρακτήρων. Κανένας από τους ήρωες του Αφανισμού δεν διέθετε όνομα. Είχε να επιτελέσει έναν ρόλο μόνο ή σκοπό. Εδώ όχι μόνο οι χαρακτήρες έχουν όνομα, αλλά μαθαίνουμε και για το ποιόν τους με κάθε δυνατή λεπτομέρεια. Για παράδειγμα, ο Βάντερμιερ αφιερώνει χρόνο στο παρελθόν του Ελέγχου. Σ’ένα πολύ μεγάλο βαθμό η Επιβολή εξαρτάται αφηγηματικά, από την προσωπική ιστορία του συγκεκριμένου ήρωα. Στόχος αυτής της αλλαγής, είναι να βάλει ο συγγραφέας τους αναγνώστες, σε θέση ισχύος. Εντός και εκτός της «Περιοχής Χ». Ο αναγνώστης «ζει» κάπου εκεί ανάμεσα, γνωρίζοντας πάντα κάτι περισσότερο από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές. Εκτός από έναν. Προσοχή, ο συγγραφέας δεν καθιστά τους αναγνώστες «κολλητούς» φίλους των ηρώων. Ξέρει πολύ καλά να κρατά αποστάσεις ασφαλείας. Σταδιακά οι αναγνώστες νιώθουν ότι έχουν τον έλεγχο της ιστορίας, πιο πολύ από τους ήρωες. Άλλη μια δραματουργική ψευδάισθηση. Μόνο ο Τζεφ Βάντερμιερ έχει τις απαντήσεις. Ένας σπάνιος αποθησαυριστής της σύγχρονης λογοτεχνίας. Η “Επιβολή” τελικά θέτει τόσα ερωτήματα, όσα μπορεί να ανατιμετωπίσει.
Μετά τον Αφανισμό, το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας η Επιβολή, εντείνει το μυστήριο της «Περιοχής Χ», με εξαιρετικό τρόπο. Παράλληλα δείχνει την άλλη πλευρά της ιστορίας, όπως την μάθαμε στο πρώτο βιβλίο. Το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της σειράς, είναι άγνωστο που θα μας βγάλει. Ένα πραγματικό επίτευγμα από τον Τζεφ Βάντερμιερ. Εμείς οι αναγνώστες του, είμαστε επιβάτες σ’αυτό το γοητευτικό ταξίδι
πηγή: Tor.com
Απόδοση: Ν.Κ