Η Τζέν­νυ Έρπεν­μπεκ γεν­νή­θη­κε το 1967 στο πρ. Αν. Βερο­λί­νο. Για­γιά της ήταν η μυθι­στο­ριο­γρά­φος Χέντα Τσί­νερ, παπ­πούς της ο συγ­γρα­φέ­ας αστυ­νο­μι­κών μυθι­στο­ρη­μά­των Φριτς Έρπεν­μπεκ, ιδρυ­τής του περιο­δι­κού «Theater der Zeit», και πατέ­ρας της ο Τζον Έρπεν­μπεκ, φυσι­κός, φιλό­σο­φος, ψυχο­λό­γος και μυθι­στο­ριο­γρά­φος. Σπού­δα­σε βιβλιο­δε­σία, αλλά εργά­στη­κε ως αμπι­γιέζ και αργό­τε­ρα ως φρο­ντι­στής στην Κρα­τι­κή Όπε­ρα του Βερο­λί­νου. Παράλ­λη­λα σπού­δα­σε θεα­τρι­κές επι­στή­μες στο Πανε­πι­στή­μιο Χού­μπολτ και σκη­νο­θε­σία μου­σι­κού θεά­τρου στην Ανώ­τα­τη Μου­σι­κή Ακα­δη­μία Χανς Άισ­νερ  στο Βερο­λί­νο.

Στα ελλη­νι­κά έχουν μετα­φρα­στεί οι εξής τίτλοι: Ιστο­ρία του γερα­σμέ­νου παι­διού, Σκύ­βα­λα, Παι­χνί­δι με τις λέξεις, όλα από τις εκδό­σεις Ίνδι­κτος. Τι τελευ­ταίο της μυθι­στό­ρη­μα Η συντέ­λεια του κόσμου (εκδό­σεις Καστα­νιώ­τη), είναι ένα ποι­η­τι­κό οδοι­πο­ρι­κό μέσα στη φωτιά ων μεγά­λων συγκρού­σε­ων του 20ου αιώ­να. Έχει τιμη­θεί με πλή­θος βρα­βεί­ων και το 2016 απέ­σπα­σε το βρα­βείο Τόμας Μαν. Όλα τα βιβλία της συγ­γρα­φέ­ως είναι σε μετά­φρα­ση Αλέ­ξαν­δρου Κυπριώ­τη.

Εδώ η Τζέν­νυ Έρπεν­μπεκ, απο­κα­λύ­πτει τα βιβλία που την σημά­δε­ψαν από την παι­δι­κή της ηλι­κία έως και σήμε­ρα.

Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που σας έκανε εντύπωση;

Ο ευτυ­χι­σμέ­νος πρί­γκι­πας του Όσκαρ Ουάιλντ.

Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο ως παιδί;

Όλα τα παρα­μύ­θια των αδελ­φών Γκρίμ.

Αυτή την εποχή τι διαβάζετε;

Περισ­σό­τε­ρο ποί­η­ση. Τα ποι­ή­μα­τα του Φρή­ντριχ Χαίλ­ντερ­λιν, την Ανθο­λο­γία του Σπουν Ρίβερ του Έντ­γκαρ Λι Μάστερς, αλλά και τις Μετα­μορ­φώ­σεις του Οβί­διου.

Ποιο απόφθεγμα σας εκφράζει;

«Εάν δεν έρχε­ται κανείς, τότε κανείς δεν έρχε­ται», του Φραντς Κάφ­κα.

Ποιος μυθιστορηματικός ήρωας σας έχει κατακτήσει διαχρονικά;

Ο Οδυσ­σέ­ας του Ομή­ρου.

Ποιο είναι το πιο όμορφο βιβλίο που έχετε στην κατοχή σας;

Έχω την γνή­σια κόπια ενός σπά­νιου κόμικ από το 1927, που αφη­γή­ται την Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση.

Σε ποιο μέρος γράφετε συνήθως;

Συνή­θως περ­νάω πολ­λές ώρες στο τρα­πέ­ζι της κου­ζί­νας μου.

Υπάρχει κάποιο βιβλίο σας άλλαξε τον τρόπο που σκέφτεστε συνολικά για την μυθοπλασία;

Για μένα το ένα και μονα­δι­κό: Το μυστι­κό της γέφυ­ρας του Θόρ­ντον Ουάιλ­ντερ.

Για ποιο βιβλίο σας κάνετε την περισσότερη έρευνα πριν το γράψετε;

Για λογα­ρια­σμό του πρώ­του μου και αγα­πη­μέ­νου βιβλί­ου: Ιστο­ρία του γερα­σμέ­νου παι­διού ξανα­πή­γα σχο­λείο για δεύ­τε­ρη φορά. Ήμουν 27 και προ­σποιού­μουν πως ήμουν 17.

Ποιο βιβλίο σας επηρέασε διαχρονικά;

Απ’ό­σο μπο­ρώ να κρί­νω, το Ινδιά­νι­κο καλο­καί­ρι του Άνταλ­μπερτ Στί­φτερ.

Ποια βιβλία θα θέλατε να είχατε διαβάσει νέα και δεν το κάνατε;

Τον έκτο και έβδο­μο τόμο από το Ανα­ζη­τώ­ντας τον χαμέ­νο χρό­νο του Προυστ.

Ποια πρώτη συμβουλή θα δίνατε σ’έναν νέο συγγραφέα;

Υπάρ­χουν πολ­λές σελί­δες που θα πρέ­πει να αντέ­ξεις να κόψεις.

Πόσο βάρος δίνετε στις κριτικές;

Εάν είναι πάντα ευνοϊ­κές δεν με βοη­θούν για το επό­με­νο βιβλίο.

Σας ενδιαφέρουν οι εκάστοτε τάσεις στο μυθιστόρημα;

Πραγ­μα­τι­κά ποτέ δεν με απα­σχό­λη­σαν. Τις θεω­ρώ χαζο­μά­ρες.

Τι σας δίδαξαν τα βιβλία;

Πως υπάρ­χουν πολ­λοί τρό­ποι να βλέ­πεις τον κόσμο.

Ποιους συγγραφείς θα θέλατε να προσκαλέσετε σ’ένα δείπνο των ονείρων σας;

Την Αναϊς Νιν και μόνον.

Για ποιο βιβλίο σας αισθάνεστε περήφανη;

Επει­δή γρά­φω υπό το πρί­σμα της δια­δι­κα­σί­ας και όχι του απο­τε­λέ­σμα­τος, δεν μπο­ρώ να απα­ντή­σω σ’αυ­τή την ερώ­τη­ση.

Ποιο βιβλίο σας έχει συγκινήσει διαχρονικά;

Ο πατέ­ρας του Χάι­νερ Μίλερ.

πηγή: Irish Times