Μπορείς να κλάψεις μες στο νερό; Αναρωτιέται ο Αλέξης Σταμάτης. Η απάντηση στο νέο του βιβλίο με τον ομώνυμο αινιγματικό τίτλο, σε ένα μυθιστόρημα που μας δίνει την αίσθηση πως κρυφακούμε τους ανθρώπους της διπλανής μας πόρτας. Τι συμβαίνει πίσω από τους τοίχους τους γείτονα; Τι φαίνεται από αυτόν ή τι αφήνει αυτός να φανεί; Πόσο απρογραμμάτιστη μπορεί να είναι η ζωή ενός προγραμματιστή; Μια θυμόσοφος μού είπε κάποτε, όταν της μιλούσα με τα καλύτερα λόγια για μια γνωστή οικογένεια: «Ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται στο σπίτι του άλλου». Με είχε εκνευρίσει τότε η καχυποψία που κλόνιζε την αγαθή μου προαίρεση. Όμως ο λόγος της δεν είχε την πονηριά ενός ηδονοβλεψία ούτε την υστεροβουλία ενός ωτακουστή. Κυρίως εννοούσε αυτό που ξέρουμε όλοι αλλά συχνά αρνούμαστε να το δεχτούμε: ότι τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Παραδοχή που διέπει τα περισσότερα βιβλία του Αλέξη Σταμάτη και κυρίως αυτό, το τελευταίο, όπου μέσα σε ένα περιβάλλον φαινομενικά ειρηνικό και ήσυχο τα μέλη μιας οικογένειας είναι κινούμενες βόμβες. Ή μάλλον νάρκες ξεχασμένες από τον χρόνο ή τον πόλεμο. Μετά την «Κυριακή», το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο που περιδιάβαζε την κρίση στην Ελλάδα, ο Σταμάτης επιστρέφει με ένα μυθιστόρημα γρήγορων εναλλαγών και καταιγιστικών αποκαλύψεων, με ένα βιβλίο που μυρίζει βραδύκαυστο φυτίλι, όπως άλλωστε και η ελληνική κοινωνία σήμερα.
[pl_label type=“info”]Δείτε[/pl_label] το “book-trailer”:
[pl_video type=“vimeo” id=“52152180”]