Της Γιώτας Λαγουδάκου
Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο της Καταρίνα Χάγκενα. Και το τονίζω αυτό, διότι σπάνια ένας συγγραφέας καταφέρνει με το πρώτο του κιόλας βιβλίο να συμπαρασύρει τον αναγνώστη από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. Δεν είναι καθόλου τυχαία άλλωστε η επιτυχία που σημειώνει στην Ευρώπη – το έχουν ήδη διαβάσει πάνω από 3.000.000 αναγνώστες και έχει εισπράξει θερμή υποδοχή από τους κριτικούς.
Ο κεντρικός χαρακτήρας του βιβλίου είναι η Ίρις, μια νεαρή γυναίκα που κληρονομεί το σπίτι της γιαγιάς της, της Μπέρτα, και εντελώς απρόσμενα βρίσκεται μετά από πολλά χρόνια αντιμέτωπη με το παρελθόν, αντιμέτωπη με τη διαλεκτική της μνήμης. Χρειάζεται χρόνο για να αποφασίσει αν θα αποδεχτεί την κληρονομιά, αν θα κρατήσει το σπίτι των καλοκαιρινών της διακοπών. Κι αυτός ο χρόνος θα κάνει την ιστορία της οικογένειάς της να αναδυθεί από τη λήθη: η γιαγιά Μπέρτα, που φτάνει να χάσει κάθε επαφή με το παρόν, σε σημείο να μην αναγνωρίζει ούτε καν τον ίδιο της τον εαυτό· η αινιγματική φιγούρα του παππού· ο γλυκύτατος κύριος Λέξοφ και ο κρυφός του έρωτας για την Μπέρτα· οι τρεις της κόρες – η μητέρα και οι δύο θείες της Ίρις, η θεία Ίνγκα με το ηλεκτρικό φορτίο στα δάχτυλα και η θεία Χάριετ, που μετά το θάνατο της κόρης της εκείνο το τραγικό καλοκαίρι της εφηβείας της αναζητά διέξοδο σε ανατολικές φιλοσοφίες…
Η γραφή της Χάγκενα είναι γρήγορη, φρέσκια, άλλοτε γεμάτη χιούμορ και άλλοτε μελαγχολική, με ένα εξαιρετικό ταλέντο να επικεντρώνεται στις ουσιαστικές λεπτομέρειες και στις αισθητικές παραστάσεις. Οι αναμνήσεις και τα σκοτεινά οικογενειακά μυστικά δεν αποτελούν βέβαια σπάνιο στοιχείο στη λογοτεχνία, το μυθιστόρημα της Χάγκενα όμως διαβάζεται πολύ ευχάριστα, είναι γραμμένο με τρυφερότητα, χωρίς κανέναν απολύτως στόμφο και χωρίς βαρύγδουπες εκφράσεις, με ακρίβεια και ταχύτητα, κατακλύζοντας έτσι τις αισθήσεις του αναγνώστη. Δεν έχουμε την τύχη να κρατάμε πολλές φορές στα χέρια μας βιβλία που να μας κάνουν να αισθανόμαστε, να βλέπουμε, να γευόμαστε, να μυρίζουμε: η καλοκαιρινή ζέστη, οι βουτιές στην κοντινή λίμνη και οι βουτιές στο μακρινό παρελθόν, ο κήπος με τις μηλιές, η γεύση από κουκούτσι μήλου – μια γεύση γλυκόπικρη… Κι αυτή ακριβώς η γλυκόπικρη γεύση είναι ένα ακόμα στοιχείο που κάνει το βιβλίο εξαιρετικά ενδιαφέρον.
[pl_video type=“vimeo” id=“53153393”]