Ο Ιερώ­νυ­μος Λύκα­ρης έγι­νε γνω­στός από τη συμ­με­το­χή του σε τρεις τόμους των Ελλη­νι­κών εγκλη­μά­των και από το μυθι­στό­ρη­μά του Το ρομάν­τζο των καθαρ­μά­των, που κυκλο­φό­ρη­σε το 2011. Αν και έχει απο­σπά­σει διθυ­ραμ­βι­κές κρι­τι­κές και έχει προ­κα­λέ­σει συζη­τή­σεις για την ταυ­τό­τη­τά του,  επι­μέ­νει να μην εμφα­νί­ζε­ται και να μη δημο­σιο­ποιεί στοι­χεία της προ­σω­πι­κής του πορεί­ας, πλην κάποιων γενι­κών πλη­ρο­φο­ριών που υπάρ­χουν στο σύντο­μο βιο­γρα­φι­κό του: «Γεν­νή­θη­κε στην Αθή­να. Πήρε μέρος στον αντι­δι­κτα­το­ρι­κό αγώ­να στην Ελλά­δα και στο εξω­τε­ρι­κό και για πολ­λά χρό­νια υπη­ρέ­τη­σε επαγ­γελ­μα­τι­κά την ιδέα της κοι­νω­νι­κής απε­λευ­θέ­ρω­σης. Κατά και­ρούς, έκα­νε διά­φο­ρες σχε­τι­κές και άσχε­τες με το γρά­ψι­μο δου­λειές, περι­πλα­νή­θη­κε πολύ σε όλο τον κόσμο και έζη­σε για χρό­νια στην Αυστραλία».

Το νέο  βιβλίο του Λύκα­ρη, με τίτλο Μαύ­ρα κου­φέ­τα, είναι ένα εξαι­ρε­τι­κό αστυ­νο­μι­κό μυθι­στό­ρη­μα με νουάρ απο­χρώ­σεις. Όπως και στα προη­γού­με­να κεί­με­νά του, έτσι και στο βιβλίο αυτό σημα­σία δεν έχει το έγκλη­μα, αλλά πρω­τί­στως το πολι­τι­κό-οικο­νο­μι­κό και κοι­νω­νι­κό περι­βάλ­λον όπου αυτό συντε­λεί­ται. Ένα σύμπαν σε ελεύ­θε­ρη πτώ­ση, με φαι­νό­με­να παρακ­μής και απο­σύν­θε­σης σε πλή­ρη εξέ­λι­ξη πίσω από μια καλο­γυα­λι­σμέ­νη βιτρί­να. Ο συγ­γρα­φέ­ας επι­στρέ­φει στα Μαύ­ρα κου­φέ­τα με τον ίδιο ήρωα του Ρομάν­τζου, αλλά με διά­θε­ση για λιγό­τε­ρη χλεύη, καθώς εδώ το σκο­τά­δι δεν βρί­σκε­ται μόνον στα εξω­τε­ρι­κά ερε­θί­σμα­τα, δηλα­δή στο οργα­νω­μέ­νο έγκλη­μα, στην πολι­τι­κή δια­φθο­ρά κτλ, αλλά πρω­τί­στως στην ψυχή του κεντρι­κού ήρωα. Αρι­στε­ρός από κού­νια με σπα­σμέ­να πόδια, συντε­τριμ­μέ­νος, μονα­χι­κός ιδε­ο­λό­γος που μαζεύ­ει διαρ­κώς τα θραύ­σμα­τα της ουτο­πί­ας στην οποία πίστε­ψε σε όλη του τη ζωή, ο ήρω­ας-αφη­γη­τής προ­σπα­θεί να τα περι­συλ­λέ­ξει, για να ανα­δη­μιουρ­γή­σει το παζλ ενός ιδε­α­τού ελεύ­θε­ρου κόσμου. Ο ανα­στο­χα­σμός του όμως δεν είναι απο­λο­γι­στι­κός ούτε απο­λο­γη­τι­κός. Ρίχνει σπό­ρους που μπο­ρούν να ευδο­κι­μή­σουν σε ιδιαί­τε­ρο κλί­μα, όπως, η σημε­ρι­νή πολι­τι­κο­κοι­νω­νι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, της οποί­ας τα όρια απλώ­νο­νται πολύ πιο μακριά από τα ελλη­νι­κά σύνο­ρα. Γρή­γο­ρη εξέ­λι­ξη, συνε­χό­με­νη δρά­ση, ήρω­ες απτοί-πραγ­μα­τι­κοί, ριζο­σπα­στι­κές προ­θέ­σεις και ένας διαρ­κής υπό­γειος ζόφος διά­στι­κτος από χιού­μορ και ειρω­νεία, συν­θέ­τουν ένα συναρ­πα­στι­κό σύγ­χρο­νο ανά­γνω­σμα που θέτει ζητή­μα­τα, ως είθι­σται στην καλή λογο­τε­χνία, για το άτο­μο, την κοι­νω­νία και την ανά­γκη του ανθρώ­που για προ­σα­να­το­λι­σμό σε ένα σύμπαν διαρ­κώς μεταβαλλόμενο.